“Maar terrakotta schrijf je toch met een C?”
Als ik deze vraag gesteld krijg, en dat gebeurd eigenlijk best regelmatig, heb ik natuurlijk wel wat uit te leggen, want terrakotta schrijf je inderdaad met een C.
Toen ik zo’n zeventien jaar geleden nog met mijn opleiding bezig was kregen we als opdracht een gevelsteen te maken. Een gevelsteen is een gebeeldhouwd reliëf, waarop een voorstelling en/of tekst staat dat verwijst naar de eigenaar of gebruiker van dat gebouw. Hij werd  in de gevel van het gebouw aangebracht.
In een tijd, vooral de 16de en 17de eeuw, waarin de straten nog geen vaste officiële namen hadden vormden gevelstenen handige herkenningspunten.

In eerste instantie vond ik het een vreemde en vooral vervelende opdracht. Wat moest ik nou met een gevelsteen?
Maar toen ik er eenmaal mee aan de slag ging kwamen de ideeën en besloot ik het op een bepaalde manier heel letterlijk te nemen.
Wanneer je weet dat mijn atelier heel vroeger een oud varkens”kot” is geweest en dat dat ene varken dat er nu nog rondloopt graag in de rode “terra”-klei wroet, dan begrijp je misschien nu wie dat varken op de gevelsteen is.
Het oude varkenskot is in de loop van de tijd meerdere malen verbouwd en heeft nu een nieuwe functie maar met de naam Terrakotta wil ik dus ook naar het oorspronkelijke gebruik van het gebouw wijzen .

Uiteindelijk bleek deze opdracht helemaal niet zo vervelend als ik in eerste instantie gedacht had. De gevelsteen hangt nu naast de ingang van mijn atelier.